xxxx

Puerto Rico - het kaartspel
pagina 2

x
Daarom is er de nieuwe rol van raadsheer, die het mogelijk maakt een aantal kaarten van de stapel te trekken, en er een uit te kiezen. De raadsheer mag uit vijf kaarten kiezen; de anderen uit twee. Deze rol kan handig zijn wanneer een speler op zoek is naar een bepaalde kaart die hij graag zou willen bouwen, zeker tegen het eind van het spel, als er nog snel een wat groter gebouw moet worden gemetseld om de punten wat op te vijzelen.
x
De grote gebouwen in dit spel zijn de gildehal, het raadhuis, de triomfboog, en het paleis. Deze kaarten zitten er elk maar twee keer in, kosten zes kaarten om te bouwen, maar leveren extra overwinningspunten op. Zo levert het paleis, net zoals het tolhuis in het bordspel, een extra punt op per vier punten; net zoals het raadhuis een punt per paars gebouw oplevert. Mogelijke klappers kunnen gemaakt worden met de gildehal, waarmee twee extra punten per productiegebouw mogen worden bijgeteld. En de triomfboog levert per gebouwd monument extra punten.
Wanneer het twaalfde gebouw wordt gebouwd, wordt de fase nog afgemaakt; daarna vindt de telling plaats. Goederen of handkaarten hebben geen waarde behalve bij een gelijke stand.

‘Puerto Rico - het kaartspel’ is een lichtere variant van het bordspel waarbij de instap naar het bordspel een stuk gemakkelijker lijkt. Aan de andere kant kan het voor beginnende spelers heel verwarrend zijn dat de kaarten voor van alles en nog wat kunnen dienen. Moeten we met dit spel het origineel gaan vergeten? Dat zal niet de bedoeling zijn, en het zal ook niet gebeuren. Het kaartspel heeft een totaal andere sfeer, en andere manier van spelen. Wel is het nog steeds zo, dat bepaalde gebouwencombinaties elkaar kunnen versterken: aquaduct en bron, en handelsstation en marktkraam; die allevier relatief goedkoop te bouwen zijn. Als dit in het begin van het spel mogelijk is, kan het in de rest van het spel voor een beslissende voorsprong gaan zorgen. En wat te doen als een speler een groot gebouw voorbij ziet komen, dat wil zeggen: in de hand gedeeld krijgt? In de hand houden, waardoor de betalingsmogelijkheden vanaf dat moment worden beperkt? Of afleggen, met de kans dat na het schudden van de aflegstapel een andere speler deze kaart op enig moment in de hand krijgt en dan wel kan bouwen? Doordat de goederenkaarten blind op de productiegebouwen worden gelegd, en ook blind worden afgelegd, kan het ook nog gebeuren, dat spelers wanhopig op zoek gaan en een tijd blijven naar die ene kaart, die telkens weer blind rouleert en zich dus niet aanbiedt.
Het zijn dit soort situaties en afwegingen die ‘Puerto Rico - het kaartspel’ tot een leuk en goed spel maken. En voor de duidelijkheid: eigenaars van het bordspel halen zeker geen doublure in huis! Tenslotte: alles past op uitermate efficiënte wijze in de doos, met zelfs uitgespaarde ruimtes voor de vingers om de diverse componenten uit de doos te lichten. Een verademing, hier is weer eens nagedacht!

© 2004 Richard van Vugt

Puerto Rico - het kaartspel, Andreas Seyfarth, Ravensburger, 2004 - 2 tot 5 spelers

Waarom er na het bordspel ook nog een kaartspel op hetzelfde thema is ontwikkeld, is niet helemaal duidelijk. Met ‘Puerto Rico’ had Ravensburger Nederland in 2003 ook ineens een spraakmakende hit in huis met aansluiting op de volwassenenmarkt, en wilde dit succes, net zoals overigens veel andere spellenfabrikanten dit al eerder deden met vervolgen op ‘Carcassonne’ of de bijna eindeloze serie ‘Catan’, waarschijnlijk verder uitdiepen. Zeker is dit niet. Vanuit marketingtechnisch oogpunt is het ook nog de vraag waarom het kaartspel in Duitsland simpelweg ‘San Juan’ heet, naar de hoofdstad op Puerto Rico, en er in Nederland qua titel zwaar wordt meegelift op het origineel en diens naamgeving, waardoor de verwarring bij de consument eerder toeneemt. Saillant detail daarbij is, dat bij de eerste druk van 600 exemplaren de achterkant van de Nederlandse kaarten abusievelijk wèl ‘San Juan’ vermeldt! Verzamelaars, vasthouden!
x
x
x