Synopsis spelregels Die Macher

uitgever: Hans im Glück
jaar: 1997

DIE MACHER is een spel waarbij de (politieke) strijd om de verkiezingen gesimuleerd wordt.

Het speelterrein bestaat uit 3 delen:
• 1 aflegbord, een depot voor het spelmateriaal;
• 4 kiesdistricten, die samen het feitelijke speelbord vormen;
• 1 ‘Bundesplan’, waarop de democratische gevolgen uit het actuele kiesdistrict wordt aangegeven.

Jij bent campagneleider van je eigen politieke partij. In aanloop naar de verkiezingen wordt in elk kiesdistrict campagne gevoerd. Gedurende de campagne kan de ‘mening van de bevolking’ beïnvloed worden. Opiniepeilingen beïnvloeden op haar beurt de populariteit van de deelnemende partijen. Tegen deze achtergrond probeer jij jouw partij zo goed mogelijk te positioneren.

In het actuele kiesdistrict worden verkiezingen gehouden waarbij de verkiezingsuitslag vertaald wordt naar een puntenwaardering voor de spelers. Er zijn in dit spel veel mogelijkheden om punten te scoren: de achterkant van het notitieblad en de alinea ‘Overwinningspunten’ geeft een overzicht.

Het spel begint met een voorverkiezing. Vervolgens worden 7 ronden gespeeld, elk bestaande uit een aantal fases. Deze worden hieronder toegelicht. Het getal tussen haakjes verwijst naar de bladzijde van de spelregels.

1. Bepaal Startspeler (11)
Biedt in het geheim een bedrag. De speler met het hoogste bod bepaalt de startspeler.

2. Vaststellen verkiezingsprogramma (12)
Leg vanuit je hand een (gedeelte van) je eigen verkiezingsprogramma-kaarten af.
Vul daarna je handkaarten vanuit de stapel weer aan tot 3.
Vervolgens mag je uit de openliggende verkiezingsprogramma 1 stelling verwijderen (deze gaat naar de aflegstapel). Die plek wordt met 1 van de handkaarten aangevuld.

3. Kabinetskandidaten (13)
In deze fase probeer je nog meer glans aan je verkiezingscampagne te geven. Met behulp van jouw kabinetskandidaten kan je in districten akties uitvoeren, waardoor met name het verloop van fase 5 en 8 beïnvloed wordt. Dit speel je met je eigen ‘Schattenkabinett-Karten’. De kaart geeft nuttige informatie omtrent de kosten en (aktie)mogelijkheden.

In elk kiesdistrict mag maximaal 1 kabinetskaart ingezet worden.
Van een kaart mag je 1 aktie uitvoeren.
Het spelen van een kaart is niet verplicht. Een kaart mag slechts 1x ingezet worden.

Behalve dat je met een ‘Schattenkabinett-Kart’ invloed uitoefent op de verkiezingsstrijd, kan je daarmee ook aangeven of je bereid bent een coalitie te vormen. Dit is het geval als er een telefoon is afgebeeld.

4. Coalities vormen (13)
Om coalities te kunnen vormen, moeten aan twee voorwaarden zijn voldaan:
1. Elke partij moet telefonisch bereikbaar zijn (telefoon wordt in fase 3 klaar gezet);
2. Beide verkiezingsprogramma’s (vastgesteld in fase 2) moeten minimaal 2 overeenkomsten hebben.

Een coalitie kan zelfs worden afgedwongen als er sprake is van tenminste 3 overeenkomsten.