xxxx xxxx

Wasabi!
Auteurs: Joshua Cappel & Adam Gertzbein
Uitgever: Z-Man Games
Jaar: 2008

recensie door
x
Sushi, het is niet aan ons besteed. Plakjes kleffe rijst omwikkeld met taaie zwarte zeeplant die hun smaak ontlenen aan brandend zoute dipsaus, en dat alles geserveerd met lauwe wijn; nee, dit is toch beslist geen culinair hoogtepunt te noemen - oh, het oog wil ook wat? Eten als kunst? En mijn rammelende maag dan?

Sushi, het is leuk voor de door de plaatselijke aannemer uitgenodigde wethouder Hekking bij huis van plezier Yab Yum, die getracteerd gaat worden op iets buitenissigs - buiten de deur eten, dat doe je immers niet vaak en het is weer eens wat anders als de schnitzel zo groot als een stoffige deurmat in het eetcafé van het plaggendorp waar hij zijn stede heeft.
x
Het is niet met weerzin dat we ons aan dit spel zetten, in het geheel niet, want we beschikken over een grote fantasie en dus maken we onszelf wijs dat we gewoon kleurige rijtjes van verschillende soorten tegels op het bord moeten leggen, het liefst in een bepaalde volgorde omdat dat een bonus oplevert, maar anders is het ook goed - als we maar volgens de receptuur werken. Het bord is een illustratie van een rieten matje dat alternatieve huishoudens met een krappe beurs als onderzetter gebruiken maar waarmee Japanners de vormeloze brei rijst in kieperen om er uiteindelijk iets esthetisch van te rollen. Het matje is in een grid van maximaal zes bij zeven vierkanten verdeeld, waarop de ingrediënten geplaatst moeten gaan worden. Bij twee of drie spelers wordt er op een kleiner oppervlak gespeeld.
x
x
Elke speler krijgt een menukaart uitgereikt, en een klein pindaschaaltje waar in andere culturen ook wasabinoten in blijken te passen - het is een rare wereld, en er worden telkens weer nieuwe wereldwonderen of ook gewoon toepassingen voor doodgewone dingen verzonnen; een mens blijft zich verbazen.
x
Drie willekeurig verschillende ingrediënten worden achter de rechtopstaande menukaart gelegd, en drie blind getrokken recepten worden in de menukaart gestoken. Elke speler beschikt ook nog over een vast aantal fiches die numeriek overeenkomen met de verschillende lengtes van recepten; heeft hij deze allemaal gefabriceerd dan heeft ie het spel automatisch gewonnen. De recepten tonen een verschillend aantal ingrediënten, van twee tot vijf; een speler bepaalt zelf van welke stapel hij een recept trekt.
x
Is een speler aan de beurt, dan legt hij een ingrediënt, en claimt eventueel een voltooid recept. Daarbij hoeft hij niet alle ingrediënten van dat recept zelf gelegd te hebben, als hij maar degene is die het met een eigen ingrediënt voltooit. Is dit het geval, dan draait hij een van zijn nummerfiches om, overeenkomstig het aantal gebruikte ingrediënten - op de keerzijde staat het aantal punten. Ligt een recept in de juiste volgorde op het bord dan mag de speler ook nog een of meer wasabiblokjes pakken die ook punten waard zijn; het fiche geeft aan hoeveel blokjes er als bonus mogen worden gepakt. Daarna vult hij zijn ingrediënten tot drie aan, en als ie een recept had voltooid, pakt ie daarna een nieuw recept van een zelf te kiezen omvang.
x

Bij een voltooid recept mag een speler ook nog een van de vier uitliggende actiekaarten pakken. Deze kaarten maken het mogelijk om tijdens een beurt ingrediënten te verplaatsen, te stapelen, twee ingrediënten in plaats van slechts een te spelen, of een ingrediënt van het bord te verwijderen. Verder is er nog een wasabikaart, die op het speelvlak wordt gelegd en vier vierkanten inclusief ingrediënten afdekt; de gelegde kaart geeft recht op een wasabiblokje, en dus een punt.
x
Een speler wint automatisch als hij al zijn tien recepten heeft voltooid, maar het spel is ook uit als het bord helemaal vol ligt met ingrediënten; de eventueel gelegde wasabikaart telt ook mee als ‘vol’. In dit geval tellen de spelers de punten van hun voltooide recepten en wasabiblokjes; de speler met de meeste punten wint.
x
x
xx
‘Wasabi!’ ziet er mooi en kleurrijk uit. Speciale aandacht is besteed aan de uitvoering; de schaaltjes waren weliswaar niet nodig geweest maar werken wel heel goed als sfeerverrijker. Dat geldt ook voor de menukaart, waar de recepten mooi in geschoven kunnen worden. Voor een eenvoudig legspelletje dat z’n roots in ‘Vier op een rij’ heeft, is er veel speelplezier, maar het heeft wel degelijk z’n tactische kanten.
...met een knipoog naar The Beatles
x

Elke speler heeft ook een recept met vijf ingrediënten om te bereiden. Om deze in de juiste volgorde - if überhaupt - te leggen is bijna ondoenlijk, maar het levert wel acht punten èn drie wasabiblokjes op; elf woppende punten in totaal.

De actiekaarten geven het spel de nodige flexibiliteit; geen speler wil zonder komen te zitten. De recepten met maar twee ingrediënten zijn weliswaar gemakkelijk om te maken, maar als deze allevier gedaan zijn, kan een speler bij de omvangrijkere recepten vastlopen omdat ie dan, zonder nieuwe actiekaarten voor het completeren van recepten, al te zeer afhankelijk is van wat andere spelers aan ingrediënten leggen. Het is daarom raadzaam om de recepten, indien mogelijk, in wisselende omvang te voltooien.
x
Er is maar een enkele stapel ingrediënten die voor de ‘vijf’-recepten wordt gebruikt; kiest een speler er daar een van, en wordt dit ingrediënt gelegd, dan is dat voor andere spelers een niet mis te verstaan signaal: dwarsbomen!

‘Wasabi!’ is een sfeervol en luchtig tussendoortje; je hebt net de hoofdmaaltijd in de vorm van een ander spel achter de rug of je wacht er juist op, en dan is dit spel zeer geschikt. Mag ik er dan wel gewoon koude Chardonnay bij drinken?
© 2008 Richard van Vugt


Wasabi!, Joshua Cappel & Adam Gertzbein, Z-Man Games, 2008 - 2 tot 4 spelers vanaf 10 jaar, 30 tot 45 minuten
x
x
x