xxxx

Wallenstein
Uitgever: Queen Games
Auteur: Dirk Henn

Jaar: 2002

recensie door

x
Het is bij de spellenuitgevers al sinds jaar en dag min of meer goed gebruik om de tijdsduur van een spel op de doos te vermelden . Queen Games doet maar sporadisch aan deze etiquette mee; ook nu weer is deze nergens op de lijvige doos van Wallenstein of in de spelregels terug te vinden. In dit geval is dat maar beter ook; het zou potentiële kopers maar afschrikken: een potje Wallenstein duurt zo’n drieëneenhalf uur! Nu valt het nog mee om twee jaar oorlog in een dergelijk tijdsbestek na te spelen; er zijn (oorlogs)simulaties die hele weekends duren!
Meteen moet worden gezegd dat in een potje Wallenstein de tijd haast ongemerkt voorbij gaat; het spel boeit en iedereen is in opperste concentratie bezig om zijn zet te plannen. Wallenstein is een topspel!
De strategische mogelijkheden die het spel biedt, maken het enorm spannend, vooral ook door de volgorde waarin de geplande acties worden uitgevoerd; een volgorde die slechts gedeeltelijk vooraf bekend is, voor de andere helft tasten de spelers in het duister bij het plannen van hun orders.

Wallenstein speelt zich af tegen de achtergrond van de Dertigjarige Oorlog in Duitsland; de Duitse kleinstaten strijden om de macht. Doel van het spel is om zoveel mogelijk punten te halen. Dat klinkt nogal abstract, dus laten we meteen maar zeggen dat het onder andere om het veroveren van grondgebied gaat! Dat dat minder eenvoudig is dan het lijkt, maakt het spel ook zo bijzonder. Om ergens binnen te kunnen trekken, heb je legers nodig. Aan het begin van het spel heb je er 25 verspreid over 8 gekozen startgebieden neergezet, niet echt een overmacht om ergens brutaal aan de deur te kloppen. Je hebt er ook beslist niet genoeg aan, je wilt er eigenlijk wel legers bij. Dat kan, aan het begin van het spel heb je (bij 4 spelers) 15 goudkistjes gekregen, dus je koopt die legers gewoon, voor 3 kistjes per 5, of 2 kistjes per 3 legers. Eentje kan ook, dat kost er ook maar een. Punten zijn er ook te verdienen door een handelshuis, kerk of paleis te bouwen, uiteraard door er de benodigde goudkistjes voor op te hoesten.

Dat wordt al wat lastiger, het geld wordt nu al snel krap. Gelukkig kunnen we onze landerijen plunderen om er wat goud vandaan te roven. Helaas wordt de bevolking dan wat onrustig, en een revolte staat op uitbreken. Bovendien moeten we onze legers onderhouden, en weer andere of dezelfde landgebieden gebruiken om er graan vandaan te plukken. Ook daar vindt de lokale bevolking dat hen onrecht wordt aangedaan, en bestaat de kans op een opstand waarbij het gebied eventueel verloren gaat en onafhankelijk wordt. Al met al lastige ‘afweegmomenten’!
x
x
x