xxxx

TransAmerica
Auteur: Franz-Benno Delonge
Uitgever: Winning Moves
Jaar: 2002

recensie door
x x
TransAmerica is een eenvoudig legspelletje voor 2-6 spelers. Het speelt op een kaart van de Verenigde Staten, die globaal verdeeld is in vijf stukken: noord, oost, zuid, west en midden. De steden in het noordelijke deel zijn in blauw afgebeeld, de oostelijke steden zijn oranje, de zuidelijke rood, de westelijke groen en de steden in het middengebied geel. Door middel van een grid van driehoeken staan de steden met elkaar in verbinding. Het doel van het spel is dat iedere speler vijf verschillende steden, één van elke kleur, met elkaar gaat verbinden middels een spoorwegennet. Iedere speler krijgt aan het begin van een ronde vijf kaarten, die hij geheim houdt voor de medespelers.
Op deze kaarten staan de vijf verschillend gekleurde steden die hij met elkaar moet verbinden afgebeeld. Eerst kiest ieder een startpositie op de kaart waarvandaan hij zijn spoorlijn gaat beginnen. Iedere beurt mogen alle spelers vervolgens twee rails (zwarte houten staafjes) leggen op ‘normaal’ terrein, of één rails op moeilijk terrein (bergen, rivieren). Nadat de eerste rails gelegd zijn vanuit de gekozen startpositie mag je alleen nog verder bouwen aan je eigen spoorwegennet (vertakken mag)! Zodra een spoorlijn aansluiting vindt met die van een medespeler, wordt dat spoorwegennet bezit van beide partijen, en mogen beide spelers in het vervolg rails aanleggen aan dit hele netwerk. Zodra een speler alle vijf zijn steden met elkaar verbonden heeft is de ronde afgelopen.

De spelers die dan nog niet al hun steden verbonden hebben krijgen een strafpunt voor ieder stuk rails dat nog nodig is om de verbinding compleet te maken, en zelfs twee strafpunten voor elke ontbrekende rails op moeilijk terrein. Deze strafpunten worden bijgehouden op een strafpunten-spoorlijn. Na de tweede ronde wordt een ‘stootblok’ geplaatst twee velden voor de persoon met de meeste strafpunten. Zodra iemand dat stootblok passeert, is het spel uit; de speler met de minste strafpunten heeft gewonnen. Tot het zover is worden echter opnieuw vijf kaarten aan alle spelers gedeeld en begint een nieuwe ronde.
x
Met twee spelers biedt TransAmerica weinig interactie, maar met meerdere spelers komt er al snel meer tactiek om de hoek kijken. Zodra je je spoorlijn aansluit aan die van een ander heb je opeens een veel groter bereik waarvandaan je kan proberen om al je steden te bereiken, maar dat geldt natuurlijk ook voor de bezitter van de andere spoorlijn! Sluit dus alleen aan als je denkt dat je al een voorsprong op die persoon hebt!
Aan de hand van de route die iemand kiest is het vaak goed in te schatten welke steden deze persoon wel, of juist niet met elkaar hoeft te verbinden; zo kun je aansluiting te zoeken met een speler die al heeft gebouwd in de richting waar jij naartoe wilt, maar die niet veel baat heeft bij jouw spoorlijn omdat hij een heel andere kant op moet. Amerika is groot, maar met meerdere spelers (4-6) gebeurt het snel dat alle spoorlijnen aangesloten raken en er dus een groot netwerk ontstaat waar iedereen aan mag bouwen. Dan is het enkel een kwestie van kaartengeluk wie het eerst zijn doel bereikt. Natuurlijk speelt kaartengeluk sowieso een rol; soms ligt een aantal van je te verbinden steden heel dicht bij elkaar, maar zo af en toe moet je echt ‘TransAmerica’!
De meeste invloed op het spel heb je wanneer je met 3 of 4 spelers speelt, dan is TransAmerica een simpel doch gezellig en sfeervol spel dat niet te lang duurt: ca 30 minuten.
Ook leuk online te spelen op www.cycloopspellen.nl.
© 2003 Barbara Lussenburg

TransAmerica, Franz-Benno Delonge, Winning Moves, 2002, 2 tot 6 spelers
x
x
x