xxxx

Reef Encounter
pagina 2
x
Het is mogelijk om de koraaltegels om te draaien en zo de rangorde te veranderen. Op iedere koraaltegel staat een alge van een bepaalde kleur afgebeeld (deze kleur heeft verder niets te maken met de koraalkleuren). Door het inleveren van een polypfiche van voor het zichtscherm kan een algensteen gekocht worden van een kleur naar keuze (er zijn er vier). De algensteen, die onmiddellijk na aankoop wordt uitgespeeld, heeft als resultaat dat alle koraaltegels met de betreffende kleur alge erop worden omgedraaid. Op de achterkant wordt dan de nieuwe rangorde zichtbaar.
x
Het kan nog een slagje ingewikkelder. Het is ook mogelijk om een koraaltegel te fixeren: de algensteen wordt er dan op gelegd en deze tegel kan nooit meer omgedraaid worden. Dit heeft tot effect dat de rangorde tussen de twee afgebeelde koralen het hele verdere spel onveranderd blijft, maar het dient ook nog een tweede doel: aan het eind van het spel is ieder polyptegeltje dat de papegaaivissen hebben opgegeten zoveel punten waard als het aantal malen dat die kleur als sterkste staat afgebeeld op een koraaltegel, plus 1. Kortom: als roze aan het eind van het spel sterker is dan geel, wit en oranje, maar zwakker dan grijs, is ieder roze tegeltje in de papegaaivis vier punten waard. Polypfiches brengen dus minimaal 1 (0 maal de sterkste) en maximaal 5 (4 maal de sterkste) punten op.
x
Andere acties zijn het inzetten of verplaatsen van een garnaal, en het omruilen van een polypfiche voor een larve-blokje in dezelfde kleur of vice versa. Het spel is afgelopen wanneer een speler vier maal een koraal heeft laten opeten door zijn papegaaivis, of wanneer de tiende koraaltegel vastgezet wordt middels een algensteen. Alle andere spelers hebben nog een laatste kans om een koraal te laten opeten door hun papegaaivis mits ze een koraal bezitten dat groot genoeg is. In plaats van vier fiches worden er in deze eindfase vijf fiches van dit koraal in de voorraad teruggelegd. De punten worden geteld, en de speler met de meeste punten wint!

Natuurlijk is, zoals een goed spel betaamt, alles schaars bij Reef Encounter: de larve-blokjes en polypfiches in de juiste kleuren, maar vooral de polypfiches voor het zichtscherm die alleen verkregen kunnen worden door een ander koraal aan te vallen. Deze fiches zijn van vitaal belang om de rangorde van de koralen te regelen, en om te sturen welke kleuren koraal aan het eind veel punten opleveren. Heeft een speler al twee keer een geel koraal door de papegaaivis laten opeten, is het zeker raadzaam om te zorgen dat geel zo vaak mogelijk vastgezet wordt in de dominante positie. Een veel toegepaste tactiek om aan fiches voor het zichtscherm te komen is om zelf een ‘zwak’ koraal te bouwen en dit in dezelfde beurt aan te vallen met een sterk koraal. Koralen van een tegenstander aanvallen is natuurlijk leuker, maar vaak zijn die redelijk goed beschermd met behulp van een garnaal.
x


xxx



 Reef Encounter heeft nogal wat componenten, wat bij een eerste kennismaking misschien wat verwarrend overkomt. Maar alles grijpt zo logisch in elkaar dat het spel absoluut niet onoverzichtelijk of warrig genoemd kan worden. De speelduur is wel wat aan de lange kant; de doos roept 60-120 minuten, maar met vier spelers is zelfs 120 minuten nog een conservatieve schatting. Maar dan heb je wel wat: Reef Encounter is leuk, spannend, tactisch en weer erg mooi vormgegeven (hoewel het contrast tussen de verschillende kleuren wel iets scherper had gemogen). Het speelt prima met zowel twee, drie als vier spelers. Richard Breese zet hiermee een prima spel op de markt dat een slagje pittiger en tevens uitdagender is dan zijn Key-reeks, en dat ongetwijfeld nog vaak op tafel gaat verschijnen.
© 2004 Barbara Lussenburg

Reef Encounter, Richard Breese, R&D Games, 2004, 2 tot 4 spelers

x
x
x