xxxx xxxx

Kabale und Hiebe (Bedriegers Bedrogen)
Auteur: Lutz Stepponat
Uitgever: Hans im Glück (999 Games)
Jaar: 2006


recensie door

x
Sommige wensen zijn moeilijk te vervullen via de rechtschapen weg. Gelukkig valt er met wat gekonkel en omkoperij vaak een hoop te bereiken. In Kabale und Hiebe proberen de spelers aanzien en invloed te verwerven op zes verschillende gebieden. Hiertoe bevinden we ons regelmatig met onze snode kornuiten in duistere steegjes om transacties te laten plaatsvinden die het daglicht niet kunnen verdragen.

Iedere speler krijgt een identieke set met 25 invloedskaarten in zijn kleur. Op iedere kaart staat een bondgenoot afgebeeld, en een getal dat de waarde van zijn invloed aangeeft. Verder hebben de meeste kaarten ook nog een bijzondere eigenschap. De invloedskaarten worden geschud, en iedere speler neemt er drie op de hand. Er wordt gespeeld om doelkaarten in zes kategoriëen: alchemie, gevechten, landbouw, handel, religie en muziek. Deze kaarten zijn tussen de 1 en 5 punten waard.
x
Het spel wordt gespeeld in zes ronden. Iedere ronde worden er zoveel doelkaarten opengedraaid als er spelers zijn. Die doelkaarten kunnen in de komende ronde verworven worden door de speler die de meeste invloed weet uit te oefenen. Wie aan de beurt is legt een kaart uit zijn hand dicht op tafel, onder een doelkaart naar keuze. Als er bij deze doelkaart al een blinde kaart ligt van hemzelf of een andere speler, draait hij deze open. Op deze manier komt in de loop van het spel onder iedere doelkaart een rij invloedkaarten te liggen, waarvan alleen de onderste steeds dicht ligt. Eventueel wordt de bijzondere eigenschap uitgevoerd van de zojuist opengedraaide kaart, en aan het eind van zijn beurt vult de speler zijn hand aan van zijn eigen kaartenstapel, en de volgende speler is aan de beurt.
x
De ronde is afgelopen wanneer alle doelkaarten ‘vol’ liggen; met ‘vol’ wordt bedoeld dat er minstens zoveel kaarten onder de doelkaart liggen als zijn waarde (1 tot 5). Wanneer een doelkaart vol is mogen er gewoon nog kaarten bijgelegd worden zolang er nog andere doelkaarten zijn waar het benodigde kaartenaantal nog niet bereikt is, maar zodra de laatste doelkaart aan deze eis voldoet eindigt de ronde meteen.
x
Alle nog blind liggende invloedkaarten worden opengedraaid, en eventuele bijzondere eigenschappen van alle kaarten worden uitgevoerd. Daarna wordt per doelkaart geteld welke speler er de meeste invloedspunten heeft liggen; deze speler krijgt de doelkaart. Na de zesde ronde tellen de spelers de punten op hun doelkaarten op, en de speler met de meeste punten wint. Heeft een speler van iedere van de zes kategorieën een doelkaart weten te bemachtigen, mag hij zijn puntenaantal zelfs verdubbelen.
x
Dat klinkt allemaal vrij recht-toe-recht-aan, maar het ‘echte’ spel zit hem in de speciale eigenschappen van de kaarten. Er zijn twee soorten eigenschappen: sommigen worden uitgevoerd op het moment dat de kaart open gedraaid wordt, dus tijdens de ronde. Andere eigenschappen worden pas uitgevoerd bij de waardering, aan het eind van de ronde. Van de eerstgenoemde soort zijn er bijvoorbeeld de moordenaar: zodra deze wordt opengedraaid vermoordt hij de onderliggende kaart, die dan uit de rij moet worden genomen. Of de verrader: zodra deze wordt opengedraaid mag de eigenaar van de kaart twee doelkaarten met elkaar verwisselen, terwijl alle kaarten die de spelers al onder deze doelkaarten hadden gelegd gewoon blijven liggen.
x
Ook een leuke is de ontdekker, die zodra hij opengedraaid wordt direkt doorschuift naar de volgende rij, waar hij weer blind wordt neergelegd. Als hij in die rij later opnieuw wordt opengedraaid schuift hij weer door. Deze ontdekker reist dus heen en weer door de verschillende rijen, en het is voor de eigenaar maar de vraag waar hij ligt op het moment dat de ronde afgelopen is!
x
x
x