xxxx

Hansa
pagina 2
x
We mogen onze beurt beginnen met een actie in de stad waar het schip bij de vorige spelersbeurt is geëindigd. Dat kan voor een speler een afweging zijn om nog een extra Taler uit te geven om het schip in een voor de volgende speler ongunstige positie te manoeuvreren. Want wat doe je in een stad waar alle goederenfiches al zijn verkocht? Een speler kan vóór hij aan zijn beurt begint een Taler besteden aan het aanvullen van àlle lege pakhuizen op het bord. Niemand die dit al te graag zal doen, omdat het tevens voor de andere spelers gunstig is. Maar op een gegeven moment kan het niet anders en hij vult aan.
x
Het is overigens ook weer niet zó ongunstig wanneer er een schip in een stad met twee lege pakhuizen ligt waar de actieve speler een monopolie heeft; hij kan er gratis een fiche pakken, en op z’n gemak eens zien wat er in de directe omgeving voor het letterlijke oprapen ligt.
De nieuwe goederenfiches komen van een vijftal ongeveer evenhoge stapels die aan het begin op het bord zijn gezet. Eerst wordt de eerste stapel leeggemaakt, dan de volgende, en zo voort. Op het moment dat bij het aanvullen de vijfde stapel wordt aangebroken, is het spel bijna ten einde en wordt alleen nog verder gespeeld totdat alle spelers tot aan de startspeler aan de beurt zijn geweest. Dan wordt er geteld: de open liggende en niet verkochte fiches tellen voor 1 punt, de dichte ook PLUS het aantal goederen dat er op staat afgebeeld. Daardoor is het aantrekkelijker om met een ‘laag’ fiche een marktkraam te bouwen, en met de hoge de punten te verzilveren. Verder telt elke vertegenwoordiging met een of meer marktkramen in een stad voor 2 punten. Heeft een speler als enige een marktkraam in een stad, dan krijgt deze 4 punten voor het monoplie. Geld is niets meer waard. Bij een gelijke stand tellen de meeste marktkramen, anders is er een gelijkspel.
Een speler moet goed in de gaten houden waar hij naar toe wil varen, wat hij er in die stad wil doen, en, net zoals bij biljarten, dat ie niets voor een andere speler neerlegt. Laat een speler het schip in een stad eindigen waar een goederenfiche ligt waar de volgende speler gemakkelijk een tweetal mee kan maken en verkopen, dan zet hij zich daarmee relatief flink in punten achteruit. Ook moet tegen het eind van het spel in de gaten gehouden worden waar er nog eventueel een marktkraam moet worden gezet, hetzij voor de eigen 2 punten, hetzij om een andere speler van een monopolie -en dus 4 punten- af te houden.
x
Hadden we het al over Kogge gehad? Hansa speelt in dezelfde contreien, en heeft natuurlijk ook het handelselement dat Kogge kenmerkt. Toch gaat Hansa niet zo diep als Kogge, maar het is om deze reden ook een gemakkelijker (uit te leggen) spel om te spelen. Hansa is een mooi uitgevoerd spel met uitzonderlijk korte spelregels: acht A4-tjes, waarvan de helft voor rekening van de Engelse versie komt. En dat is dan ook nog eens inclusief de opsomming van het spelmateriaal, zinnen als: ‘Leg het bord op het midden van de tafel’, een grote afbeelding van een oud schilderij waarop een handelaar staat afgebeeld, en uitgebreide voorbeelden. Je legt het zó uit, het speelt lekker vlot weg, en heeft een redelijke diepte.
x
Wel is het zo, dat een speler pas aan het begin van zijn beurt kan beginnen met plannen, omdat niet duidelijk is waar het schip zal eindigen. Daar ligt voor langdenkers gevaar op de loer; maar omdat het spel niet complex is, zijn deze denkmomenten nooit lang en vertragen ze het spel niet. Michael Schacht heeft weer een mooi spel bedacht, en is bovendien verantwoordelijk voor de graphics, die van uitzonderlijke kwaliteit zijn. Als Hansa het begin is van de oogst van 2004, dan belooft het een rijk jaar te worden!
© 2004 Richard van Vugt

Hansa, Michael Schacht, Abacus Spiele, 2004, 2 tot 4 spelers
x
x
x
x