xxxx

Dos Rios
pagina 2

x
Als de speler is uitgebouwd vindt tenslotte de oogst plaats. Wat er precies geoogst gaat worden wordt bepaald door een etalage van kaarten; er ligt altijd een kaart meer uit dan er spelers zijn, zodat men een ronde vooruit kan kijken. Op deze kaarten staat afgebeeld welke velden geoogst worden:
- een specifiek gewas (mais, tabak, graan)
- bos
- alle velden langs de bruine/groene rivier
Voor iedere akker die aan een rivier ligt en bezet is met een campesino, finca of hacienda krijgt de eigenaar 100 Rio, en ieder bos levert een houtje op dat als dam kan worden gebruikt.
Degene die als eerste alle vier finca’s plus de hacienda heeft gebouwd is de winnaar. Hij kan ook volstaan met slechts drie finca’s en de hacienda, mits al deze gebouwen aan het water staan.


Dos Rios is prachtig vormgegeven, het bord is mooi geïllustreerd en laat zich goed in elkaar puzzelen. De houten campesinos, finca’s en hacienda’s zijn leuk, en het geheel ziet er erg sfeervol uit.
De grootste uitdaging van het spel zit in het omleiden van de rivieren met behulp van dammen. Mits slim geplaatst is bijna alles mogelijk: alle ‘vreemde’ gebouwen en campesinos droogleggen, eigen velden onder water zetten, zoveel mogelijk akkers van het type dat geoogst gaat worden bewateren, of de twee rivieren samen laten voegen tot een rivier. Het devies is dus ook: kom nooit zonder dammen te zitten! Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan, want het is erg aantrekkelijk om vooral voor het geld te gaan. Dat heb je immers nodig om huizen te bouwen, die je veel voordeel opleveren (een extra, stationair boertje, eigenlijk) en je dichter bij de overwinning brengen.

x
x Vooral met vier spelers is het een korte-termijn spel. Het is dan het beste om te proberen zoveel mogelijk geld/hout te vergaren in de eigen beurt, en niet teveel voor te bereiden voor de komende beurten van de tegenstanders. Je wordt namelijk meestal in de volgende beurt al vrijwel geheel van het bord verjaagd of drooggelegd, de kans op inkomsten buiten de eigen beurt is vrij klein. Dat maakt het moeilijk om te plannen, in het slechtste geval moet je iedere beurt weer ‘from scratch’ beginnen. Dat is dan ook wel het enige minpunt van Dos Rios. Verder speelt het erg leuk, en is het uitdagend en spannend. Met twee spelers komt het spel het best tot zijn recht. Het is dan tactischer, want er is meer kans dat je nog op het bord staat wanneer je weer aan de beurt bent dus je kunt ook meer vooruit plannen. Wanneer er langdenkers in de zaal zijn en het spel met zijn vieren wordt gespeeld kan de speelduur oplopen tot tegen de twee uur, maar met zijn tweeën ben je binnen het uur klaar.
© 2004 Barbara Lussenburg

Dos Rios, Franz-Benno Delonge, Kosmos, 2004 - 2 tot 4 spelers

x
x
x