xxxx

Clans

pagina 2

x
Het hele spel draait dus om het geharrewar van het schuiven van clanleden, waarbij je ervoor wilt zorgen dat jouw kleur (op tijd) aanwezig is bij de naderende eerste turflegging, en waarbij je ook nog eens niet al te opzichtig te werk wilt gaan. Als je medespelers nog niet weten met welke kleur je speelt, zullen ze misschien nog wel eens een zet doen die in jouw voordeel is. Maar de stichting van een dorp kan ook een dreiging worden, want wanneer er bij de oprichting van een dorp alle (vijf) kleuren aanwezig zijn, worden de kleuren waarvan er maar eentje staat niet gewaardeerd; alleen de kleuren die er meervoudig staan (twee, drie, soms vier) worden geteld en krijgen de punten.
Bij de puntentelling wordt het aantal hutten in dat gebied geteld; alle aanwezige kleuren, of ze er nu met een (behalve bij vijf verschillende kleuren), twee of drie stonden, gaan dat zelfde aantal punten op de lijst omhoog. Er is een bonus voor de speler die het dorp heeft opgericht: hij krijgt een (tamelijk saai) fiche wat aan het eind van het spel zijn kleur per fiche nog eens een punt verder op de lijst zet. Bovendien is de grond waarop het dorp is gesticht ook bepalend voor de punten. Dit kan twee kanten op gaan; een goede en een slechte. Aan de zijkant van het speelbord staan 5 periodes afgebeeld; elke periode heeft een variabel aantal te stichten dorpen (4, 3, 2, 2, 1). In elk van de vijf periodes staat aangegeven welk type land extra vruchtbaar is, waarvoor extra punten zijn te verdienen, en welk type onvruchtbaar is en geen enkel punt oplevert als er een dorp wordt gesticht.
Het is nu de kunst om je eigen kleur bij de stichting van een dorp te krijgen dat op vruchtbaar land staat, en je concurrenten zo te manoeuvreren dat er op onvruchtbaar land wordt gebouwd (ah, wat jammer!).
Daarmee geef je natuurlijk ook weer extra informatie weg; als je een dergelijke actie uitvoert zal het voor je medespelers duidelijk worden welke kleuren je níet hebt. Vooral in de eindfase van het spel kan het manoeuvreren van kleuren erg tactisch worden.
Een laatste regel kan nog wel eens over het hoofd worden gezien: als een clan zeven leden of meer telt, mag ie niet meer worden bewogen; maar er mag nog wel naar toe worden bewogen.
Het spel eindigt na de stichting van het twaalfde dorp (of als er niet meer kan worden gezet).
Clans is een redelijk eenvoudig spel met onvermoede tactische kanten. Het speelt redelijk snel, maar kan soms toch tot hoofdbrekens leiden omdat je de consequenties van een zet soms helemaal probeert uit te rekenen. Een zandloper, of gewoon een waarschuwend woord, moeten de besluiteloze en dolgedraaide speler dan tot zetten manen!
Het spel is met drie spelers minder toevallig dan met vier; in de laatste variant willen je nog wel eens punten in de schoot geworpen worden. Ook zijn zogenaamde ‘tussenzetten’ bij drie spelers wel, en bij vier weer niet aan de orde. Vlak ook het stichten van een dorp niet uit; je krijgt er een fiche voor dat aan het eind van het spel kan uitmaken of je wint of niet. Probeer zo snel mogelijk door te krijgen wie met welke kleur speelt; ook dit is belangrijk voor de keuze welke clan je gaat bewegen en waar naar toe.
Wel doen: de prijs mag geen beletsel zijn om dit spel in huis te halen; voor zo’n 18 Euro speel je in de knusse bescherming van je huis een spel over dolende Roma’s, eh, clanleden. Niet doen: sommige zaken verkopen dit spel voor 28 Euro!
© 2003 Richard van Vugt

x
x
x
x