xxxx

Adel Verplicht
Auteur: Klaus Teuber
Uitgever: Jumbo
Jaar: 2004


recensie door

x
x De Engelse adel bestaat uit excentriekelingen, daar kan geen twijfel over bestaan. Een herenclubje, de ‘old boys’ onder elkaar, wisselt op de club de oorlogsverhalen over Tobruk of ondeugende limericks af met de actuele verrichtingen op het kunstverzamelaarsfront. Daarbij wil niemand voor de ander onder doen, dus is het zaak om de verzameling niet alleen op peil te houden maar ook op de veiling aan te vullen en het resultaat op het castle in een tentoonstelling aan de anderen te laten zien om ze daarmee mogelijk af te troeven. Want bij het afgesproken diner aan het eind is de erezetel voor diegene die hierin zijn rivalen het gewiekst achter zich heeft weten te laten.
x
In ‘Adel Verplicht’, de vertaling van het door de adel gehanteerde ‘noblesse oblige’, nemen twee tot zes spelers de rol van verzamelaars op zich; maar zo simpel en gemakkelijk is het niet, want waar geld valt te halen, daar ligt ook de misdaad op de loer; dus ook dieven, maar ook detectives, maken deel uit van het spel. Elke speler begint in de club, en krijgt vier cheques van verschillende waarde (maar met een totaal van 50.000), en vier verzamelstukken in de vorm van handkaarten gedeeld. Ook een tweetal dieven, en een detective maken deel uit van het arsenaal waarover de speler kan beschikken. Tenslotte zijn er twee actiekaartjes, veilinghuis of kasteel, waarmee de spelers hun keuze in een beurt maken. x
x De ‘lords’ kunnen twee dingen doen: hun collectie op een veiling proberen aan te vullen, of op hun castle een tentoonstelling houden. De keuze op welke locatie een activiteit wordt gepland, wordt gelijktijdig met een van de actiekaartjes gedaan. Daarna komen eerst de spelers aan de beurt die naar het veilinghuis zijn gegaan. Die kiezen opnieuw een actie: ‘dief’ of ‘cheque’. Naast het inzetten van een cheque om een mogelijk topstuk te verwerven, is er de mogelijkheid om een dief in te zetten, die de zojuist ingezette cheque van een andere speler uit het veilinghuis kan stelen.
Een speler met het hoogste bedrag op zijn ingezette cheque - alle cheques hebben verschillende waardes - kan kiezen uit twee van de openliggende kaarten in het veilinghuis. De andere spelers met lagere cheques krijgen niets, maar houden hun cheque. Ook als er meerdere dieven in het veilinghuis actief zijn, hebben zij het nakijken.
x
Hierna komen de activiteiten in het kasteel aan de beurt. Normaal gesproken wordt er een tentoonstelling gehouden, maar ook hier kan een dief actief zijn. En vermoedt een speler dat een andere speler een dief zal inzetten, dan kan deze ervoor kiezen om de dief met de inzet van een eigen detective achter de tralies te krijgen. Er kan zelfs helemaal geen tentoonstelling worden gehouden, met alleen maar een of meer dieven, die tegen lege tentoonstellingsmuren aankijken, of dieven met detectives, waarbij eerstgenoemden dan opnieuw tegen muren aankijken, maar dan van de gevangenis, waar ze naar toe zijn gestuurd.
x
Maar natuurlijk gaat het toch om de tentoonstellingen. Hebben een of meer spelers hiervoor gekozen, dan kiezen zij uit hun hand een verzameling die minstens drie kaarten moeten bevatten, die bovendien een aaneensluitende serie moeten vormen. Op de kaarten staan namelijk behalve de voorwerpen ook letters van A tot en met F. Een geldige verzameling is bijvoorbeeld AAA of ABB, of CDEF, en is liefst groter dan die van de andere tentoonstellende spelers. De speler met de grootste verzameling gaat net zoveel vakjes vooruit als het bovenste getal in het huidige vakje van de leidende spelersfiguur aangeeft; een tweede speler gaat het lagere getal vooruit. Op deze manier gaat het richting dinertafel aan het eind van de rand van het bord. Zijn er meerder spelers met een even grote verzameling, te weten evenveel kaarten, dan geeft het oudste stuk in de verzameling de doorslag.
x
x
x