xxxx xxxx

Tobago
Auteur: Bruce Allen
Uitgever: The Game Master
Jaar: 2009


recensie door

x

Schatzoeken! Dat is wat de spelers gaan doen op het eiland 'Tobago'. Het speelbord wat dit tropisch eiland zal gaan vormen moet eerst worden opgebouwd uit drie tweezijdig bedrukte delen. Door deze te roteren en te schuiven zijn er in totaal 32 Tobagos mogelijk. We zien dan een eiland dat bestaat uit stukjes strand, bos, bergen, rivieren, grasland en meertjes. Als we dan nog een aantal palmbomen, hutjes en mysterieuze beelden geplaatst hebben, zijn we klaar voor onze zoektocht naar het viertal schatten die op het eiland op ons liggen te wachten. Bij een vondst van een schat wordt de buit, bestaande uit gouden munten, onder de spelers verdeeld. Hoe meer een speler heeft bijgedragen aan deze zoektocht, hoe meer de opbrengst. Aan het eind wint de speler die de meeste van de munten heeft weten te verzamelen.

x
Iedere speler beschikt over een terreinwagen in de eigen kleur die eerst geplaatst wordt op het eiland. De terreinwagen is nodig om een eenmaal ontdekte schat te kunnen opgraven. De spelers krijgen een aantal fiches in de spelerskleur, windrozen genoemd, om hun bijdrage aan de zoektochten te markeren. Verder krijgt iedere speler een aantal kaarten die aanwijzingen zijn waar zich een schat bevindt. Essentieel is namelijk dat bij Tobago de spelers bepalen waar zich een schat bevindt, door het uitspelen van deze aanwijzingen. De aanwijzingen geven bijvoorbeeld aan dat een schat zich bevindt in het grootste bos, naast een (willekeurig) bos of in de directe omgeving daarvan. De kaartjes kunnen ook echter een plek uitsluiten; niet in een gebergte of niet naast een hut. Welke van de 32 bordcombinaties ook gekozen wordt, er is altijd een grootste bos, strand, enzovoort.
x
Een beurt van een speler bestaat uit òf het uitspelen van een aanwijzing, òf het rijden met de terreinwagen. De eerste actie zal het meest gekozen worden en bestaat het aanleggen van de kaart bij één van de vier mogelijk schatten. Door het uitspelen van deze kaart moeten de mogelijke posities waar de schat ligt verkleind worden, en uiteraard ook niet tot nul gereduceerd worden. Bij het uitspelen van een aanwijzing 'in het grootste bos', bijvoorbeeld, is het aantal mogelijke plekken al tot zo’n acht plekken gereduceerd.
x
Wordt daar bijvoorbeeld een kaart 'naast een palmboom' bijgelegd, dan blijven er vaak nog maar drie à vier plekken over. Als het aantal mogelijke plaatsen beperkt is, worden deze plaatsen op het eiland gemarkeerd met blokjes in de kleur van de schat. Is het duidelijk waar de schat exact ligt (er ligt nog maar één blokje), dan wordt het tijd voor één van de spelers er naar toe te snellen met zijn terreinwagen, waarmee drie etappes in een beurt mee kunnen worden afgelegd.
x
Is de plek van de schat bekend, èn arriveert er een terreinwagen ter plaatse, dan kan deze schat gelicht worden. Eerst mag de speler die de uiteindelijke ontdekking heeft gedaan ook nog een windroos bij deze schat plaatsen. Vervolgens worden er schatkaarten onder de spelers verdeeld die een bijdrage hebben geleverd aan de ontdekking. Op deze schatkaarten staan in munten afgebeeld de opbrengst: twee tot zes per kaart. De betrokken spelers mogen deze kaarten even inzien, en daarna inleveren bij diegene die de verdeling zal doen. Deze schudt alle schatkaarten samen met één blind getrokken kaart, draait de bovenste kaart open en vraagt aan de eerste speler, de opgraver, of hij deze kaart wil hebben.

x

Wil de speler de muntkaart, dan neemt hij zijn windroos en wordt de volgende kaart gedraaid voor de speler die als laatste een aanwijzing heeft gespeeld. Zo nee, dan wordt net zo lang aan de betrokken spelers gevraagd of iemand deze kaart wil. Is dat het geval, dan neemt hij zijn windroos weg en wordt de volgende kaart gedraaid. In het uiterste geval verdwijnt de kaart uit het spel, maar bij een volgende kaart zal er altijd iemand zijn die kaart neemt; er is immers maar één kaart te veel in het te verdelen stapeltje van deze schat. De verdeling gaat door totdat de schatkaarten voor deze schat op zijn.
x

Wat het spel wat pittiger maakt is de aanwezigheid van twee kaarten die een schat vervloekt maken. Wordt zo’n kaart in de schat aangetroffen bij de verdeling van muntkaarten, dan stopt deze onmiddellijk; de resterende kaarten worden niet meer verdeeld. Bovendien moet iedere betrokken speler zijn hoogste schatkaart inleveren. Echter, bescherming tegen dit laatste kan verkregen worden door het uitspelen van een zogenaamd amulet.

x

Deze amuletten komen iedere keer in het spel als er een schat ontdekt is: de drie mysterieuze beelden trekken ieder één amulet uit zee aan, zodat ze aanspoelen aan de kust van het eiland. Na het aanspoelen worden de beelden een kwartslag gedraaid, zodat er steeds andere landingsposities ontstaan. Een speler moet minimaal één beurt met de terreinwagen opofferen om een amulet op te pikken. Amuletten bieden ook andere leuke extra’s : een extra beurt zoals rijden of aanwijzingkaart aanleggen, of een schat sneller ontdekken door een blokje van het bord te pakken en zo de mogelijkheden waar een bepaalde schat kan liggen te beperken.

x
Het spel eindigt als alle schatkaarten verdeeld zijn. De munten op de schatkaarten zijn de verkregen punten, en wie hiervan de meeste heeft, die wint het spel.
x
x
x
x

Wat het eerst opvalt, is dat Tobago er fantastisch uitziet. Het modulaire bord, de spelonderdelen, de terreinwagentjes, het ziet er allemaal even fraai uit en nodigt uit tot spelen. Het aparte spelsysteem is in het begin even wennen, maar al gauw valt het ontdekken op zijn plek. Het is zaak om bij zoveel mogelijk zoektochten vertegenwoordigd te zijn, maar minimaal één amulet is toch ook wel bittere noodzaak om tegen een vervloekte schat bescherming te hebben. Wanneer eenmaal een schat ontdekt wordt, dan is bluf en een pokerface handig bij de muntkaartenverdeling.

x
In het begin van het spel zijn er nog weinig keuzes te maken. Rijden met de terreinwagen heeft nog geen zin: het is nog onbekend waar de schatten zich bevinden en er zijn nog geen amuletten in het spel. Het is vooral zaak om bij het ontdekken mee te doen, zodat er gedeeld kan worden in de buit. Als de amuletten in het spel komen en ook de kans op een vervloekte schat toeneemt, wordt het zaak beter op te letten en is het optimaal omgaan met de verkregen amuletten nog best een uitdaging.
x
Bij het verdelen van de schatkaarten is het vaak maar afwachten wat je krijgt, of wat de concurrent voor je over laat. De duur van het spel, samen met de opties die de amuletten bieden zorgen er echter voor dat dit element niet storend is voor de verwende veelspeler. Met de fraaie uitvoering en een vernieuwend spelsysteem, duidelijk gericht op de familiespelers, is het verbazingwekkend dat 'Tobago' niet in de (Duitse) prijzen is gevallen. Gelukkig wordt het nu ook in Nederland uitgegeven, want 'Tobago' is op dit moment één van de leukste familiespellen die verkrijgbaar is.
© 2011 Edwin van de Sluis

Tobago, Bruce Allen, The Game Master, 2010 - 2 tot 4 spelers vanaf 10 jaar, 60 minuten


Sfeervol en mooi uitgevoerd familiespel
Niet te lang of complex, en verrassend leuk
Voldoet uitstekend als sfeervol familiespel, maar tactische keuzes blijven beperkt
x
x
x