xxxx xxxx

Seeland
Auteurs: Günter Burkhardt & Wolfgang Kramer
Uitgever: Ravensburger
Jaar: 2010


recensie door

x

Nederland in de 17de eeuw: grote stukken land zijn al omsloten door dijken. Het enige wat er nog moet gebeuren is het gebied droogmalen met behulp van de karakteristieke windmolens, en dan kan het kersverse land beplant worden met koolzaad, kool en tulpen. Een gildemeester, beurtelings bestuurd door de spelers, loopt rond door de stad om molens en zaaigoed te kopen. De eerste stap is altijd gratis, voor iedere volgende stap moet een gulden betaald worden via een heel origineel principe: op vijf posities van de cirkel rondom de stad ligt een gulden.

x
Alle spelers plaatsen hun koopman op de achterste gulden, en wie moet betalen verzet zijn koopman simpelweg naar voren, waarbij hij maximaal tot de voorste gulden mag lopen. Als de laatste speler de achterste positie verlaten heeft worden de achterste, lege guldens vooraan gelegd, waardoor de spelers weer verder kunnen lopen. Een speler die steeds de gratis tegel pakt en daardoor blijvend de achterste gulden bezet houdt, zorgt er voor dat zijn medespelers op een gegeven moment op de voorste gulden vast staan en dus geen geld meer uit kunnen geven!
x
De verworven molen- of gewastegel wordt vervolgens op het bord gelegd. Molens mogen overal aangrenzend aan droog gebied geplaatst worden, en gewassen alleen aangrenzend aan een eigen molen. Zodra alle zes de hexagons rondom een molen vol zijn wordt de opbrengst van de velden rondom deze molen bepaald. Ieder gewas levert zo veel punten op als afgebeeld op de tegel, evenals de actieve molen zelf; eventuele andere aangrenzende molens leveren geen punten op. Liggen alle drie de verschillende gewassen rondom de molen dan krijgt de eigenaar vijf bonuspunten voor zijn veelzijdige aanplantbeleid, maar ligt er een monocultuur van slechts één gewas, dan wordt het puntental gereduceerd tot nul.
x

'Seeland' komt in drie moeilijkheidsgraden. In de basisvariant worden eilandjes op het bord geplaatst, die open gedraaid worden zodra er een molen aangrenzend komt te staan. Op de achterkant staan ofwel gewassen afgebeeld, ofwel een boerderij. In het laatste geval mag de actieve speler een stuiver pakken, die goed is voor een dubbelbeurt op een moment naar keuze. Wie dit onder de knie heeft kan de variant met de voogden introduceren. Wanneer een eilandje wordt opengedraaid met de afbeelding van een voogd erop, wordt een houten pion op de actieve molen geplaatst. Zodra de molen gewaardeerd wordt, controleert de voogd of het puntenaantal hoger is dan het getal dat op de eerste vrije positie van de cirkel rondom de stad staat afgebeeld. Zo ja, dan krijgt de speler vijf bonuspunten en het voogd-figuur; zo niet dan krijgt de speler vijf strafpunten, en loopt de voogd door naar de dichtstbijzijnde molen. De speler met de meeste voogden krijgt aan het eind van het spel tien bonuspunten. In de profi-variant wordt gespeeld op de achterzijde van het bord, waarop de eilandjes niet blind worden gelegd, maar al voorgedrukt staan. Zo kunnen spelers direct zien waar de voogden en boerderijen zich bevinden in plaats van verrast te worden wanneer een eiland wordt opengedraaid, waardoor een tactischer spel ontstaat.
Het spel is afgelopen zodra de molen- of gewastegels op zijn en de gildemeester op een leeg vakje terecht is gekomen.

x
x
x
x

Zodra de helder rode, gele en groene gewassen het moerasgebied hebben vervangen ziet 'Seeland' er erg vrolijk en kleurrijk uit. Wel zijn er vraagtekens te plaatsen bij de koeien, schapen en karren die her en der in het moeras zijn geïllustreerd: welke boer laat zijn vee in het water staan? En waarom de molen- en gewastegels op z'n kop moeten worden gelegd zo lang ze nog in de stad liggen is een raadsel; op beide zijden staat dezelfde informatie, het is onnodig extra gedoe. Ook een minpunt is dat het bord niet uitklapbaar is, maar uit puzzelstukken bestaat. Onhandig omdat het bord dubbelzijdig bedrukt is, en de puzzelnaden zitten in de weg bij het verschuiven van de tegels. Dan de doos: wat is er gebeurd met de mooie Ravensburger-inlays waarin ieder componentje zijn eigen plekje heeft? Bij 'Seeland' moet alles in vier grote vakken geworpen worden, jammer.

x

'Seeland' kan gespeeld worden als een simpel legspelletje voor het hele gezin, waarbij vooral het toeval het spelverloop en de overwinnaar bepaalt. Maar voor de veelspeler is er meer te halen: het leuke van het spel is om te proberen de score van andere spelers zo laag mogelijk te houden zonder daar zelf onder te lijden. Dat kan door de gildemeester op een zo ongunstig mogelijk punt in de stad achter te laten, zodat de volgende speler ofwel met een nul-tegel genoegen moet nemen, ofwel flink in de buidel moet tasten om op een betere tegel uit te komen. Ook in het moeras kan geklierd worden: tegels met een lage waarde kunnen naast andermans molen geparkeerd worden, en door het strategisch plaatsen van de verschillende gewassen kan een tegenstander de 'veelzijdigheidsbonus' ontzegd worden, of beter nog, splits hem een monocultuur in de maag!

x
'Seeland' heeft daarom meer diepgang dan het eenvoudige mechanisme op het eerste gezicht suggereert, vooral wanneer gebruik gemaakt wordt van de varianten die het spel minder toevallig, en dus nog pittiger en tactischer maken. Normaal is het adagium met meerdere spelvarianten 'maak een keuze en doe het in één keer goed', maar in het geval van 'Seeland' voegen de varianten echt iets toe aan het spel.
© 2010 Barbara van Vugt

Seeland, Günter Burkhardt & Wolfgang Kramer, Ravensburger, 2010 - 2 tot 4 spelers vanaf 9 jaar, 45-60 minuten


x
x
x