xxxx

Piratenbaai
Auteur: Paul Randles & Daniel Stahl
Uitgever: Days of Wonder
Jaar: 2004


recensie door

x
Romantisch, het woord dat meer verwachting inhoudt dan dat het met de werkelijkheid te maken heeft. Een strandwandeling op een stormachtige dag met je vriendin; de zanderige wind blaast in je gezicht en je hoort niet dat ze je vertelt dat ze een ander heeft ontmoet; op dat saaie onromantische kantoor nota bene. Of het haardvuur waar je hoge verwachtingen van hebt, romance wise, maar als jij die haard van je dromen eindelijk hebt geïnstalleerd trekt ie niet en dikke walmen trekken door de kamer. Het diner voor twee bij kaarslicht dat onverwacht eindigt door maagkrampen veroorzaakt door een foute mossel of een omgestoten wijnglas; en dan had je nog wel een betere tafel dan vorige keer, toen je naast de ingang van het toilet zat. Tja, romantisch...
x
Romantisch is ook: avonturen beleven, al weten we eigenlijk heel goed, dat dat meestal hoofdzakelijk neerkomt op het meermaals redden van het vege lijf uit benarde situaties die ons niet zouden zijn overkomen als we gewoon thuis waren gebleven. Maar misschien is het uitoefenen van een oneerzaam doch romantisch beroep als piraat wat voor ons? Een levensverzekeringsmaatschappij zou ons niet eens laten gaan, vermoedelijk zelfs onze polis intrekken...
x
Gelukkig kunnen we nu tòch lekker thuisblijven, èn avonturen beleven! In Piratenbaai binden drie tot vijf spelers de ooglap voor en gaan zonder al te grote consequenties op zoek naar vermoede en licht verborgen schatten. Dat we daarbij dus niet de enigen zijn, maar dat we als medevakgenoten concurrerend rondschuimen, mag ons niet deren. Desnoods boren we de ander in de grond! Helaas zijn we zelf ook niet al te zeewaardig, dus zullen we naast onze rooftochten ook aandacht moeten besteden aan het opkalefateren van ons schip. Na twaalf ronden zal blijken wiens roem het grootst is, en zich de onderscheiding van meest beruchte piraat op de arm mag laten tatoeëren.
x
Het spelbord laat een zevental grote eilanden zien; op vijf ervan ligt elke ronde een kaart open die aangeeft hoeveel schatten er zijn te halen, en hoeveel geld. Vaak ook zijn er directe roempunten te vergeven, en soms een Kroegkaart, die in zijn algemeenheid een extra hulpmiddel kan zijn in de te doorstane avonturen. Onze schepen hebben nog geen koers gezet, maar elke speler doet dit gelijktijdig door op een roerschijfje een bestemming te kiezen.

Ergens in het verleden heeft een scheepsbouwer een schema getekend van ons schip, waarop alle belangrijke componenten staan: romp, zeilen, bewapening, en vreemd genoeg ook de bemanning. Bij de start van het spel mogen we ons schip voor de 9 initieel uitgereikte goudstukken in de diverse secties door middel van krachtringen uitrusten; op het schema dat voor elke speler ligt staat ook aangegeven wat elke opwaardering per categorie kost.
De zeilen helpen ons om in gevechten gunstig te kunnen manoeuvreren en als eerste te mogen vuren; de staat van de romp geeft aan hoeveel schatten we kunnen vervoeren; en de hoeveelheid kanonnen in samenhang met de bemanning met hoeveel dobbelsteenkracht er gevuurd kan worden. Verder geldt voor elke sectie dat hoe beter deze is, des te moeilijker het schip naar de haaien te vuren valt.
x
Welke koers we op ons roerschijfje uitzetten, wordt mede bepaald door de aangeboden schatten. Maar elk eiland biedt ook nog de mogelijkheid om ons schip aan het eind van een beurt in een van de vier categorieën tegen betaling van goudstukken op te waarderen; daarom spreken we al gauw over ‘het Boegeiland’ of ‘het Kanonneneiland’.
x
x
x