xxxx

Memoir '44
Auteur: Richard Borg
Uitgever: Days of Wonder
Jaar: 2004


recensie door

x
Herdenkingen zijn van nature plechtig en hebben iets afstandelijks; nuttig maar dodelijk saai. De sprekers vergen het uiterste van de gaapreflexen en ook de oogleden worden ons onder de bombardementen van cliché’s zwaar te moede. Daar komt een krans voorbij; het lint wordt nog even pro forma herschikt. Een moment stilte; de gedachten dwalen onwillekeurig af naar de boodschappenlijst... niet vergeten: op de terugweg dat ontberende artikel voor de avondmaaltijd te halen! We stonden erbij en keken ernaar; aanwezig om de eer te bewijzen en het feit te memoreren. Maar kunnen we onze loyaliteit niet eenvoudigweg ergens laten afstempelen, en kunnen we niet gewoon thuis herdenken? De invasie in Normandië bijvoorbeeld? Dat kan! Met ‘Memoir’44’ kunnen we de invasie herdenken, en we hoeven niet langs de kant toe te kijken, want er wordt harde actie en onvoorwaardelijke participatie van ons verwacht!
x
In ‘Memoir ‘44’ spelen twee spelers in diverse scenario’s de gevechten na zoals ze in 1944 op en bij de stranden van Normandië door de Geallieerden werden gevoerd. Maar ook situaties in Zuid-Frankrijk, rond Luik, of zelfs het gevecht rond de ‘brug te ver’ in Arnhem kunnen in dit spel opnieuw worden nagespeeld.
Het grote speelbord heeft twee speelbare kanten: een strandkant voor de scenario’s die de eigenlijke invasie inluidden, en een binnenland waar ook fel werd gevochten om bepaalde strategische plaatsen te veroveren danwel te behouden. Over het speelbord is een zeshoekig grid gelegd, zoals we dat uit de ‘echte’ wargames kennen. Hierdoor is het mogelijk om vanuit een vakje in zes verschillende richtingen te bewegen.
x
Elk scenario heeft een wisselend aantal te verdienen medailles voordat de overwinning kan worden geclaimd. Deze medailles worden verdiend door het uitschakelen van een complete eenheid (3 of 4 infanterie, 3 of 4 tanks, 2 artillerie) of het innemen en bezet houden van bepaalde locaties zoals heuvels of steden.
x
De speelstukken omvatten infanterie, tanks en artillerie. Elke soort heeft een eigen beweging en een vuurkracht die samenhangt met de afstand waarover gevuurd wordt. Ook het terrein speelt een rol. Aan het begin van een scenario worden over het bord verschillende soorten terrein gelegd. Deze kunnen bos bevatten, maar ook steden of heuvels. Staat een vijandelijk stuk achter een bos, stad of heuvel, dan is deze niet te zien en dus niet te bevuren behalve door artillerie - dat is logisch.
Ook kunnen er nog obstakels of verdedigingswerken worden toegevoegd zoals prikkeldraad, zandzakken en bunkers. Vanuit prikkeldraad vuur je wat lastiger, en achter zandzakken of in bunkers ben je minder gemakkelijk te raken, het wordt allemaal niet moeilijker dan dit. Ook mag er niet verder worden bewogen als een eenheid een stad, bos of heggenrij betreedt, en vuren is diezelfde beurt niet toegestaan; het heeft al genoeg moeite gekost om er te komen, is de gedachte.

De eenheden worden geactiveerd met behulp van actiekaarten. Aan het begin van elk scenario staat vermeld met hoeveel kaarten elke kant begint; dit is meestal niet voor elke zijde gelijk. Uit deze actiekaarten wordt er een gekozen om eenheden te activeren.
Zo zijn er kaarten voor de linker- en rechterflank, en voor het centrum. Ze kunnen een, twee, drie of meer eenheden van die sectie activeren. De eenheden kunnen eerst worden bewogen, voordat ze vuren. Als ze niet in terrein zijn geëindigd vanwaar vuren (in dezelfde beurt) niet mogelijk is, wordt een vijandelijke eenheid aangewezen die met een tot vier dobbelstenen onder vuur wordt genomen.
x
x
x