xxxx

Emira
pagina 2

x
het katoenen zakje en het tegeltje zijn voor de sfeer op de foto toegevoegd
x
Als de spelers een voor een eerst nog even de gelegenheid hebben gekregen om een gebeurteniskaart te kopen, gaat de openliggende prinsessekaart naar die speler die ofwel de meeste status heeft (het totaal van de punten op de statuskaarten), het meeste geld, het grootste paleis of de meeste uitstraling. Daarbij geeft het niet of eenzelfde uitstraling meerdere keren in het bezit van een speler is. Wel krijgt deze er per set van drie verschillende een ‘+1’ uitstralingsfiche voor, dat de som van de uitstralingsfiches met 1 verhoogt; het is geen moeilijke som en we hoeven er nog geen calculator bij.
x
Zijn er meerdere spelers met hetzelfde aantal, dan wordt er naar de tweede conditie op de prinsessekaart gekeken. Is er dan nog geen winnaar, dan blijft de prinses onbeslist, schuift een stukje op het centrale bord op om plaats te maken voor een nieuwe prinses maar kan de komende ronde opnieuw worden geclaimd als er wel een duidelijke kandidaat voor is. Het standaardpaleis biedt plaats aan twee prinsessen; elke uitbreiding biedt plaats aan een prinses.
x

De meeste vrouwen brengen nieuw leven in de brouwerij met hun persoonlijke eigenschappen: sommige stelen als de raven, andere geven de sjeik een voordeeltje bij het een of ander. Je wil dus niet iedere vrouw in je harem, maar je hebt er geen zeggenschap over: voldoe je aan de criteria, dan komt ze je onverwijld gezelschap houden. Neem een dame als Xenia. Als zij eenmaal op het pluche van de harem zit, moet er elke derde ronde 250 goud voor worden betaald, te beginnen bij binnenkomst. Xenia heeft een voorliefde voor geld, en dat leidt tot de hilarische situatie dat in de betreffende ronde iedere sjeik zich helemaal leegkoopt om maar niet de rijkste te zijn!

Hierna moeten alle prinsessen in de harem van zakgeld worden voorzien. Kan een speler de 50 goud per prinses niet betalen dan loopt er eentje boos weg, blind te trekken uit de hand van de desbetreffende speler.

Als een speler bij het eind van een ronde aan de conditie op zijn opdrachtkaart voldoet; heeft hij het spel gewonnen; anders wordt een volgende ronde ingezet met het openleggen van nieuwe kaarten en het aanvullen van de fiches.

Het spel ziet er grafisch beeldschoon uit en de illustraties hebben veel detail en authentieke sfeer; de illustrator Franz Vohwinkel heeft er vast met liefde aan gewerkt. 'Emira' is in wezen een veilingspel met een ontwikkelingselement waarin het zich niet veel onderscheidt van andere veilingspellen zoals 'Goa' waar het speltechnisch gezien ook wel wat van weg heeft. Maar de interactie in 'Emira' is beslist hoger!
x
De gebeurteniskaarten zijn een aardige toevoeging, maar ze zijn zeker niet altijd hun geld waard! De ene keer heeft een speler een kaart gekocht die hem gratis en voor niks aan een paleisuitbreiding helpt, of per verworven kameel een vaste korting tijdens de biedronde geeft, helemaal mooi als de hele kraal er al mee volstaat; maar een andere keer heeft hij een kaart die gunstig of ongunstig is voor iedere speler; hemzelf incluis. Spelers die niet van dit soort geluk houden, kunnen maar beter bij deze kaartenstapel wegblijven.
x
Zoals met elk biedspel geldt ook hier: hoever moet een speler gaan met zijn bod, als in dit geval bovendien niet eens duidelijk is of de spelers allemaal op hetzelfde item zitten te vlassen. Maar spelers die denken alle actie aan zich voorbij te kunnen laten gaan, en het laatste item uit de etalage gratis en voor niets te pakken, gedragen zich als vuilnisbakkenzwervers: ze komen niet veel verder, als ze zich zo afhankelijk stellen van wat de andere spelers laten liggen en leggen hun spelerslot daarmee wel al te duidelijk bij de ander; je zou kunnen zeggen dat dergelijk gedrag een vorm van spelbederf is.
x
xx
‘Emira’ is een rijk en sfeervol spel dat wel wat aan de lange kant is: de 75+ minuten aanduiding op de doos is een understatement; een pot duurt minimaal twee uur. Hierdoor is het minder geschikt voor spelers die niet van langere (veiling)spelletjes houden.

x
Voor degenen die het onderwerp niet gepast vinden: Maatschappelijk Co Korrekten bepoederen zich graag met progressiviteit maar ademen de geur van conservatisme - ze hebben geen humor en zullen aan geen enkel spel plezier beleven omdat het ze aan relativeringsvermogen ontbreekt. Liefhebbers en optimisten daarentegen hebben een leuke tijd met het spel om de dames, welke ondanks de emancipatoire draai die aan het spel is gegeven, gewoonlijk als bijzit worden gerangschikt! E basta così!
© 2006 Richard van Vugt

Emira, Liesbeth Vanzeir & Paul Van Hove, Phalanx Games, 2006 - 3 tot 5 spelers vanaf 12 jaar, 75+ minuten

x
x
x