xxxx

Dracula
pagina 2

x
Er zijn op dat moment verschillende mogelijkheden, afhankelijk van de aard van de kaart:
- Wanneer het een offer/kist betrof mag hij deze pakken, open voor zich leggen en vervangen door een eigen kaart.
- Bij een hulpjes-kaart (vampier/vampierdoder) moet de speler een gevecht aangaan. De hulpjes zijn er in tand-sterkte 1, 2 en 3, en om te winnen moet op de bewegingskaart die de speler uitspeelt een hogere sterkte afgebeeld staan. Dan wordt het hulpje afgelegd, en de actieve speler mag een eigen kaart in het huis leggen. Bij een gelijke sterkte overleeft de actieve speler, maar het hulpje ook en blijft dus liggen; is de actieve speler minder sterk dan het hulpje dan verliest hij een levenspunt.
- Wanneer het amulet van de tegenstander wordt opengedraaid verliest de actieve speler een levenspunt.
x
Zo gaat het spel door, totdat een van de spelers alle vijf de kisten/offers van de tegenstander heeft bemachtigd, of heeft aangetoond dat deze kaarten niet op het bord liggen (omdat de tegenstander ze nog op de hand heeft). Als de twee speelfiguren namelijk op hetzelfde huis terecht komen mag de actieve speler beslissen of Van Helsing en Dracula elkaar hun handkaarten moeten laten zien. Dat is een goede vinding die voorkomt dat de spelers hun objecten zo lang mogelijk veilig op de hand houden. Een minder vaak voorkomende manier waarop het spel uit kan raken is wanneer een speler al zijn levenspunten kwijt is, bijvoorbeeld door herhaaldelijk verliezen van gevechten of regelmatig stuiten op het amulet van de tegenstander.

Dracula is een mooi vormgegeven en sfeervol spel. Een leuk gegeven is dat de bewegingskaarten van beide spelers heel verschillend zijn wat betreft sterkte en bijzondere acties, zodat het gevoel versterkt wordt dat je met twee verschillende karakters speelt met ieder hun eigen plus- en minpunten.
x
Een nadeel van Dracula is dat het grote aanspraak maakt op je geheugen, het doet sterk aan Memory denken: waar liggen nu ook weer mijn objecten waar ik de tegenstander vandaan wil houden (door middel van het plaatsen van barrières); en lag daar nou dat dodelijke amulet waar ik zelf niet tegenaan wil lopen?
Omdat tijdens het spel de kaarten de hele tijd van plaats kunnen wisselen worden de grijze cellen nog extra getart. Dat maakt het moeilijk om het spel tactisch te spelen; als zowel jijzelf als je tegenstander steeds vergeten wat waar ligt, gaat tactiek al gauw over in toeval. Maar dat betekent niet dat een speler helemaal niks kan plannen; als de vermeende locaties van offers/kisten en amuletten goed in de gaten worden gehouden en de tegenstander flink lastig wordt gevallen met de barrières, is Dracula niet té toevallig.
© 2004 Barbara Lussenburg
x

Dracula, Michael Rieneck, Kosmos, 2003, 2 spelers

x
x
x