xxxx xxxx

Darjeeling
Auteur: Günter Burkhardt
Uitgever: Abacusspiele
Jaar: 2007


recensie door

x
x We gaan naar India, China of Sri Lanka, op zoek naar de beste kwaliteit thee, om deze, eenmaal keurig in kratten verpakt, voor de hoogste prijs te verkopen in de haven. Maar de theeprijzen zijn grillig: bij onze klanten is vooral de meest verse lading thee ‘in trek’. Alle kratten die al een tijdje in de haven liggen worden afgedaan als ‘muf’, en naar een krakkemikkig steigertje aan de verlaten zijde van de werf geschoven, alwaar de kostbare blaadjes voor bodemprijzen verkocht worden aan de gierige en niet zo kwaliteitsbewuste medemens.
x
Op het bord, wat voor het grootste gedeelte bestaat uit het scorespoor, worden afhankelijk van het spelersaantal 3 tot 7 houten schepen aan de steigers gelegd. Op de werfhelling worden de acht ronde speelstukjes, die de vraag naar de vier verschillende theesoorten symboliseren, neergelegd in willekeurige volgorde. Het speelveld zelf wordt opgebouwd uit fiches waarop één, twee of drie halve theekratten staan afgebeeld in een van de vier kleuren. Ook komen er drie steden op het speelveld te liggen. Alle spelers leggen alvast een container in hun spelerskleur op een schip in de haven, en zetten hun theeplukker aan de rand van het speelveld.
x
x
Wie aan de beurt is, begint met het scoren van punten. De steigers waar de schepen aan liggen hebben een vermenigvuldigingsfactor van 3 (bovenaan), 2 of 1 (onderaan). Het aantal containers dat een speler op een schip heeft liggen wordt vermenigvuldigd met deze factor, en de punten worden direct bijgeteld op het scorespoor. Vervolgens moet de speler zijn theeplukker verplaatsen.
x
Één stap lopen in de ‘kijkrichting’ van de plukker is gratis, evenals een kwartslag draaien voor het bewegen. Een halve slag draaien kost 2 punten, evenals het overspringen van een stad of een medespeler, en verder lopen kost 1 punt per extra stap. Tijdens de beweging mag niet meer van richting worden veranderd! De speler pakt het fiche waar hij zijn plukker laat eindigen en legt het achter zijn scherm. Het gat dat de plukker heeft achtergelaten wordt opgevuld met een nieuw fiche uit de zak.
x
x Nu mag er desgewenst thee geleverd worden: met de theefiches van achter het zichtscherm, waarop steeds halve kratten thee staan afgebeeld, kunnen hele kratten gepuzzeld worden. De speler mag zo veel houten containers in zijn eigen kleur verschepen als hij theekratten kan puzzelen. Alle theekratten moeten van dezelfde theesoort (kleur) zijn. Bovendien moet de theeplukker van de speler aangrenzend aan een stad staan; is dat niet het geval dan is er nog geen man overboord, maar dan moet hij een container minder verschepen. Hij neemt het onderste schip, haalt de eventuele containers eraf, en plaatst zijn eigen zojuist geleverde containers op dit schip. Vervolgens schuift hij alle overige schepen naar onderen, en legt zijn net gevulde schip aan de bovenste, meest waardevolle, steiger.



Dit levert ook nog punten op, die worden bepaald met de werfhelling. De speler pakt de onderste marker van de theekleur die hij net geleverd heeft, en plaatst deze marker bovenaan de helling terug. Dan wordt er geteld hoeveel andere markers er tussen de twee markers van de net geleverde kleur zitten, en dat is het aantal punten dat de speler krijgt bijgeschreven.
x
Ook is er een bonus te verdienen voor grootleveranciers: wie vier of meer containers levert, krijgt nog één punt per container extra.
x
x x

Verder zijn er nog bonusfiches: wie een theefiche pakt met drie kratten erop mag er eentje pakken. De bonusfiches zijn tweezijdig, en de spelers mogen zelf kiezen welke zijde ze gebruiken.

x
De ene kant geeft ze de mogelijkheid om toch het volledige aantal kratten te leveren, ook al staat de plukker niet bij een stad, en de andere zijde kan gebruikt worden om bij het leveren het dubbele puntenaantal te scoren. Na gebruik moeten de fiches weer ingeleverd worden.
Het spel is afgelopen als iemand de 100-puntengrens gepasseerd is. Er worden dan nog strafpunten uitgedeeld: iedere halve krat op de theefiches die spelers nog achter hun scherm hebben liggen is een strafpunt.
x
x
x
Mogen we even zeuren? Dat scorespoor! Het zigzagt dusdanig heen en weer dat je niet in een oogopslag kan zien wie er nou voor staat. Ook worden spelers wel eens per ongeluk omlaag gezet in plaats van omhoog, omdat niet altijd duidelijk is welke kant het spoor op loopt. Maar dat zijn details. Verder is de vormgeving in orde, de houten bootjes zijn eenvoudig naar de juiste steiger te bewegen, en de werfhelling die de vraagprijs bepaalt is erg leuk gevonden en goed uitgevoerd. De theeplukkers met hun mandjes kunnen ook wel gezien worden als bejaarden achter een rollator. Tja, de pensioengerechtigde leeftijd is in India en China waarschijnlijk niet vastgesteld op onze comfortabele 65...
x
x
Darjeeling heeft best een aardig mechanisme. Punten scoren doe je aan het begin van je beurt, en na iedere levering worden alle andere boten omlaag geschoven naar de minder waardevolle steigers. Daarom is het mogelijk dat je nooit de volle score krijgt voor je containers, omdat je medespelers direct zijn gaan leveren en jouw mooie volle boot naar de 1x- steiger hebben verbannen tegen de tijd dat je weer aan de beurt bent! Als je eenmaal goed vertegenwoordigd bent op de steigers is het dus even niet gunstig om zelf te leveren, omdat je dan je eigen boten omlaag duwt.
x
Die verantwoordelijkheid moeten de andere spelers nemen, ook al kunnen ze maar één lullig kratje van een niet zo waardevolle kleur bij elkaar schrapen... Ondanks dit kent Darjeeling toch niet veel interactie. Op het speelveld met theefiches loop je elkaar nauwelijks in de weg, en staat er even wel iemand voor je neus dan loop je gewoon de andere kant op, want het fiche dat je wilde hebben komt vast wel vaker terug op het speelveld. De enige spelersinteractie zit in het leveren; als iemand anders goed op de kade staat moet je soms even leveren, ook al is het voor jou niet zo gunstig. Ook is het erg vervelend als iemand net de kleur thee levert waar jij op zat te sparen, zodat deze kleur door het verplaatsen van de markers op de werfhelling tijdelijk waardeloos is geworden; maar dat kun je niet echt interactie noemen.
x
Darjeeling is optimaal te spelen met drie of vier spelers; met twee spelers zijn er te weinig kapers op de kust en is het echt een heel solitaire bedoening, en met vijf spelers is er zo veel veranderd tegen de tijd dat je weer aan de beurt bent dat je absoluut niks kan plannen. Dit is typisch een spel in de categorie: alles werkt goed, er zitten best leuke dingetjes in, maar ook weer niets schokkends of extreem vernieuwends, en het zindert ook niet echt van de spanning aan tafel.
© 2008 Barbara van Vugt

Darjeeling, Günter Burkhardt, Abacusspiele, 2007 - 2 tot 5 spelers vanaf 12 jaar, 60 minuten


x
x
x